ADIM GİBİ BİLİYORUM * Mehmet Tacit KARAKOYUN

Yirmi beşindeyim, bir gamın başıma yıkıldığı,
Hayatımın yıkıldığı, yaslı bir günümdeyim.
Dünya aldı, yok artık ölümüne sevdiğim
Uğruna canımı feda edeceğim biri.
Onunla olmamı çekemeyen geceler
Aldı elimden sevdiğimi.
Otuzundayım, ansızın çıkacakmışsın gibi
Mezar taşının başında gözyaşı döküyorum.
Otuz beşindeyim, yine acımasız bir karanlık
Seni benden alan karanlık gibi
Can aldıkları yetmiyormuş gibi
Yağmurlarla anlaşmış
Bu sefer de kokusuyla yetindiğim
Toprağını almaya çalışıyorlar.
Mezarının üstüne atılıyorum hemen,
Islanmaman için.
Taş yürekliler
Toprağını benden almaya kararlılar
Oysa,
Ölümüm kaderim olsa bile vermeyeceğim seni .
Atmışındayım, dayanamıyorum artık
Karanlıklardan ve yağmurlardan değil,
Senin gelmeyeceğini biliyorum şimdi.
Yetmişindeyim, yavaş yavaş ağrılar giriyor
Aşkınla dolu olan sol yanıma.
Ne kadar çırpınsam da
Yerini başka bir şey almasın diye
Başaramıyorum.
Yenik düşüyorum zamana ve sensizliğe
Sen gelmedin ya,
Ben geliyorum yanına
Benim seni beklediğim gibi
Senin de beni beklediğini
Adım gibi biliyorum.

Mehmet Tacit KARAKOYUN