İşte yine gecenin karanlığındayım, bu kez kim söndürdü ışıkları? Ama yalnız değilim bu sonsuz karanlıkta. Yanımda sensizliği de taşıyorum. Gittiğim, gördüğüm, gezdiğim her yerde o var; anlayacağın gölgem gibi hep peşimde... Çok acı veriyor biliyor musun, seninleyken sensiz kalmak... Sana bu kadar yakınken, ulaşamamak... Bazen düşünüyorum da, neden ben değilim senin sevdiğin? O senin sevgini kazanmak için ne yaptı, ağladı mı her gece benim gibi, yoksa haykırdı mı yüzüne "Seni seviyorum" diye? Hiçbirini, hiçbirini yapmadı! O senin için kendisinden, hayatından hiçbir şey feda etmedi. Ama ben... Hayatımın en önemli varlığını, sevgimi verdim sana... Ve bununla beraber her şeyimi... Zamanımı, göz yaşlarımı ve henüz sayamadığım bir çok şeyi.
Ağladım senin için; her gece, hiç bıkmadan, sessizce ama ümitsizce... Bu gece de ağlıyorum, ama bu kez başka bir nedenle. Seni kaybettiğim ve bir daha hiçbir zaman kazanma şansımın olmayacağı geldi aklıma. Artık başka biri var senin hayatında. Bundan sonra o sarılacak sana doyasıya, o bakacak senin masum gözlerine... Yalnızca bu düşünceler bile beni karanlığın en dibine itiyor. Seni onun yanında görünce içimden bir şeylerin kopup gittiğini hissediyorum. Ve habersizce giden bu şeyin adı "umut". Umudum yavaşça tükeniyor ve yerini uykusuz gecelere, gözyaşlarına bırakıyor. Ama işin kötüsü de, beni bırakıp giden sadece umudum değil. Sen de gittin hayatımdan, bir hayalet gibi ve hazır değildim gidişine... Ağladım... Ama hazırlıklı olsam da fark etmezdi, şu an olduğu gibi...
Kelimeler, sevginin yoğunluğuyla işlenmişken, kalemi kağıda götürdüğüm anda adını yazdım. Çünkü tam sevgim sana... Sevgimi paylaşmayı sevmem ben, tek bir kişiye adarım onu. Doğru ya da yanlış biri uğruna harcarım kendimi. Peki ya sen? "Aşağıdaki kişilerden hangisi doğrudur?" sorusuna hiç tereddüt etmeden cevap verdiğim seçenek misin? Doğru yanıt sen misin? Cevap anahtarına baktım, kalbime! Orada kocaman harflerle senin adın yazıyor ve kalbim adınla birlikte atıyor... Şu an tüm sorularda benim tek seçeneğim olsan da sen bunların hiçbirini bilmiyorsun ve asıl bu düşünce beni mutsuz ediyor. Ben kendi dünyamda, sensizliğimle beraber bunca şey yaşarken sen bunların hiçbirini bilmedin. Ama ben her şeye rağmen sana verdiğim sevgimi kimseyle paylaşmayacağım. O, sadece sana ait, sana özel ve bende özel...
Seren DİRİK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder