GÖRÜNÜR YALNIZLIKLARIMIZ

Söyle, tükensin mi acılarımız?
Yok hayır bitmesin başlangıcımız.
Söyle ya arkada bıraktıklarımız?
Bir bakışa hükümdar olsun kalan anılarımız.
Cevabı neydi dökülen gözyaşlarımız?
Her yeni başlangıca bedel oysa kurumuş dallarımız.
Cevapsız kayıplarımız mı bütün hayatımız?
Hayat bir başlangıçsa cevapsız değil kayıplarımız.
Hayat neydi peki savunduğumuz?
Başlangıç sonlarımızdaki yorgunluğumuz.
Yorgun değilsek eğer, neydi tek sorunumuz?
Bir nefesin mutluluğuydu savunduğumuz.
Kanatlarımızın gizlendiği yerde miydi görünür yalnızlıklarımız?
Görünen yalnızlıklarımız değil mutlu yansımalarımız.
Soluğun kesildiği yerde mi başlar sancılarımız?
Asıl başlayan sancı değil ki, gerçek korkularımız.
Peki doğrularla yüzleşince neden mutlu olamayız?
Çünkü biz kaybetmelere dayanamayız.
Ya uzanan yalancı ellere ne olacak cevabımız?
İsyankâr tebessüm olacak her daim karşılığımız.
Ya soluksuz kalışlarımız?
Her solukta bir daha başlar, dallanır fidanlarımız.
Madem tek çare mutluluk oyunlarımız;
O zaman; her zaman için, mutluluk olsun son satırımız...
Irmak GÜNEŞ