BEN GİDİYORUM ANNE

Evden çıktım dönerim diye
Hiç aklıma gelmezdi ölürüm diye
Sonbaharda ağaçlardan düşen yapraklardan
Bir tanesiyim ben de anne...
Önce sarardım, sonra kurudum
Ve en son darbede yenildim;
Dalından kopmak ne demek anne?
Veda ettiğim şu saatlerde
Hayâllerime, sana, babama ve tüm dostlarıma elveda...

Gitmek mi daha güzel yoksa yok olmak mı anne?
Her zamanki gibi sana danışıyorum anne...
Yaslıyorum yine başımı dost omzuna,
Bu son biliyorsun değil mi anne?
Ne ben olacağım artık, ne benliğim
Ne odamda benim kokum
Ne de evdeki cıvıltım;
Arayacak mısın beni anne?
Ben gidiyorum anne,
Önce yavaş sonra soğuk ve karanlık bir koya gidiyorum anne.
İlk önce ayakucumda başlayan bir soğukluktu,
Daha sonra tüm vücudumda hissettim ölüm çağrısını;
Bütün dostlara selâm söyle anne.

Arzu DEMİRER