Perşembe, Nisan 06, 2006

HAYAT GEMİSİ


İnsanlar hayata sevgiyle bakarlarsa, evrensellik duygusunu benimseyip bir bütün olarak yaşamayı kabul ederlerse ve hoşgörülükte dağlar kadar büyük, uzay kadar geniş olabilirlerse, bu hayat cennet olur.
Bence hoşgörünün, sevginin olmadığı bir dünya, çıkarların hakim olduğu bir dünya olurdu. Hayat bir patikaya benzetilirse, bu yol ancak sevgi, hoşgörü ve evrensellik çiçekleri ile güzelleşir. Eğer çıkar bataklıkları bu duyguların önüne geçerse, o zaman, o yolun güzel bitmesi mümkün değildir. Bu yüzden sevgi, hoşgörü ve evrensellik duyguları asla unutulmamalıdır.
Hayat bir bilmece gibidir. Sevgi bilmecedeki sözcüklerin anlamı, hoşgörü ise ipuçlarıdır. Biz insanlar birleşip evrensel olursak, bu bilmeceyi çözebiliriz. Çünkü bir bilmece birden çok kişiyle daha çabuk çözülür.
Hayat bir tuval gibidir. Sevgi kırmızı, hoşgörü mavi, evrensellik ise sarı renktir. Çünkü bu duygular, hayattaki en önemli duygulardır. Hayat bu duygularla renklenir ve bir anlam kazanır. Çıkarlar ise siyah renktir. Tuvale sürüldüğünde bütün resmin siyah olması, her zaman kötüdür. Hayat bittiği zaman baktığımızda siyah bir resim görmeyi mi, rengarenk bir resim görmeyi mi tercih ederiz?
Hayatı bir gemiye benzetebiliriz. Sevgi bu geminin kaptanı, hoşgörü ise pusulasıdır. Evrensellik geminin tayfalarıdır. Hoşgörümüzü kaybedersek, hedefimizi tutturamaz, yok oluruz. Sevgimiz olmazsa, hayat gemisi yürümez ve evrensellik tutmazsa, gemideki işler yapılamaz. Çıkarlar yanlış çizilmiş harita gibidir. İnsanların hedeflerini şaşırmalarına neden olur. Yolun sonunda bir de bakarız ki yanlış yere gelmişiz. Bu yüzden insanlar mutlu sona ulaşmak için hoşgörü, evrensellik ve sevgi duygularını asla kaybetmemeli ve çıkar rüzgârlarından korunmalıdırlar.

GONCA KİRİŞ

Hiç yorum yok: